சென்னிமலை ஊரின் முதல் சேர்மன் - March 1921.
முதன் முதலாக சென்னிமலை ௧. கிருஷ்ண முதலியார் பருத்தி
அரைக்கும் கைத் திறமனைக்குப் பதிலாக 1911இல் பருத்தி அரவை
செய்ய இயந்திரத்தைப் பயன்படுத்தினார். அதைத் தன் கூட்டாளி
யாகிய த. குருசாமி செட்டியாரோடு சேர்ந்து விரிவாகச் செய்தார்.
ஆனால்1923 ஆம் ஆண்டு சென்னிமலைத் தல புராணத்தை
விரிவுபடுத்திப் பதிப்பித்த புலவர் ந.மா.சி. கறுப்பண்ண முதலியார்
இதற்கொரு வேறு காரணமும் கூறுகிறார்.
சென்னிமலை வெங்கடேச பெருமாள் கோவில்
இக்கோயிலைக் கட்டியவர் நெட்டை சென்னியப்ப முதலியார்
என்பவர். குடி தண்ணீர்க் கிணறு ஒன்றையும், தண்ணீர்ப் பந்தலையும்
இவர் ஏற்படுத்தினார்.
வெங்கடேசப் பெருமாள் தன் வலப் பக்கம் சிவபெருமானை
வைத்துள்ளார் என்பது பண்டைய மரபு.
““பிறைதவழும் சடையானை வலத்தே வைத்து
பிரமனைத்தன் உந்தியிலே தோற்று வித்து”
என்பது திருமங்கையாழ்வார் பாடலாகும்.
பேயாழ்வார் வெங்கடேசப் பெருமான் சிவன்-விஷ்ணு இரு
தெய்வங்களும் இணைந்த உருவம் என்கிறார்.
““தாழ்சடையும் நீள்முடியும் தண்மழுவும் சக்கரமும்
சூழ்அரவும் பொன்னூலும் தோன்றுமால் - சூழும்
திரண்டருவி பாயும் திருமலைமேல் எந்தைக்கு
இரண்டுருவும் ஒன்றாய் இசைந்து”
என்பது பேயாழ்வார் பாசுரம்.
எனவே, வெங்கடேசப் பெருமாளை வணங்கினால் சிவபெரு
மானை வணங்கியதாகவும் கருதப்படும்.
