உகந்த லிங்க குரு சுவாமிகள் வரலாறு
0
சமுத்இரமுங்,காவேரியுஞ்,சூழப் பெற்றுச் சகல இறப் புக்களோடு விளங்கும் சோழ தேயத்தில், எக்கல்- பொருள் வை மாநகரில், நவ வீரர் (கைக்கோளர்) குலத்தில், அவர் கட்கு தாங்கள் செய்த தவத்தால், நல் லாண்டு நற் றிங்கள் நன்னாள் நற் றிஇ ஈன் முகூர்த்தத்தி், ஒரு குழந்தை பிறந் தது. அக் குழந்தை உகந்த லிங்க ஸ்வாமிகள் எனத் இருகா மம் வாய்ந்து இரு வள்ளுவர் நாயனார் போலவும்,கபீர் தாஸ் போலவும், பரஇருஷ்டிக்கு நெய்தற் றொழி லுடையவர் போன் நிருந்து, அதனால் வரும் ஆதா யத்இனை மூன் று விபாக மாக், மறு காட் டொழிற்கு நூல் வாங்குவதற் கோர் பாகமும், குடும்பச் செலவிற் கோர் பாகமும், சாதுக்கட் க௩்௩தாநதஇற் கோர் பாகமு மாக விநியோ8த்து,இ வ்விதம் நா டோறும் ஈடத்திக்கொண்டு, சாதக சதுஷ்டய முடைய ராய்த் தம்மை வந்து சர ணடையாநீற்பவரைச் சோதித்து. ஞாநோபதேசஞ் செய்து வந்தனர். ஒரு கால் இராய வேலூர், கந்தப்ப ஸ்வாமிக ளென்பவர்கள் ஸ்வாமிகளின் பீரபாவத்தினைக் கேளவியுற்று அகேகஞ் சா துக்களோடு வந்து, ஸ்ரீ சுவாமிகளைப் பத்திர புஷ். பலாஇகளால் ஆராதித்து,ஈமஸ்கரித் தெழுந்து, இரு கரங்களையும் செமேற் கொண்டு நின்று, ஜக மரண சம்சார துன்பத்தில் அருந் தும் அடியேங்கள் உய்யும் பொருட்டு ஞாகாதுக்ரெஞ் செய்தருளல் வேண்டு மென்று பிரார்த்இக்க, அவ் விண்ணப் பத்ினைச் செகியுற்ற சுவாமிகளும் பர்கஷித்து அதுக்ரெகஞ் செய்யத் இரு வுளங் கொண்டு, இங்கே குரு குல்: வாசஞ் செய்யும்படி. உத்திரவு செய்து, வடி கஞ்சியில் மதனன் நனைத்து வைத்திருந்த நூலை பிழிக் தெடுத்துக் கொண்டு, அந்த நூல் ஈனைத்த கஞ்சியைப் பருகும்படி கட்டளை யிட்டருள, வைராக்கியா தி சாத௩ மின்றிய மற்றைச் சா துக் கள் அதனைப் பருகா து தெருவிற் பிகைஷக்குச் சென்றனர். இராய வேலூர் கந்தப்ப ஸ்வாமிகள் மாத்இரம ௮க் கஞ்ச யை வாங்கி மாங் கோணாது சந்தோஷத்தோடு பு9த்தனர், அதனைப் பார்த்து, இவன் தான் பக்குவீ யெனத் தெளிந்து, ஓல காலம் அவ் விடத்திருக்கும்படி ஆஞ்ஞாபித்து, அத் யாத்ம சாஸ்திர வாயி லாகப் பரமாத்வைத ஞாநத்இனை அநுக்இரதத்தருளினர். கந்தப்ப ஸ்வாமிகளும், குரு வுப தேசத்தினைப் பெற்றுச் சுவாநுபூதியினை அடைந்து, குரு மூர்த்தயினிடத்து விடைபெற்றுக் கொண்டு, இரு வண்ணா மலை என்னுங் தலத்தினை அடைந்து, ஈசாநியத்இில், ஆரண்ய வாச மாக, நிர்ஜ்ஜாப் பிரதேச மான விருக்ஷத்தடியில் சமா இயுற் றிருந்தனர் சுவாமிகள் முத்து ராம லிங்க ஞா தேககெரிடத் தன்பு முதிர்ந்து, நிரந்தரம் அநுபூதி ஞாகங்களை அநுக்கர ஒத்துக் கொண்டு, பிரஹ்ம நிஷ்டராயிருக்து, கலியப்தம் 4929 சாலி வாக சகாப்தம் 1740 வெகுதார்ய வருஷம்,பங்குனி மாதம், 26 மங்கள வாரம்,ஏகாதசி இதி. மகக்க்ஷ்த்திரம் சுப்பிர காம யோகம்.பத்தரவா கரணம் கூடிய சுபஇநத்தல் பரப்பிரஹ்ம சமரச ஸ்வபாவ மடைந்தனர் அதன் பின்னர்,ஆண்டவர் இரு வணாமலையி லெழுந்தருளி யிருக்கின் ற ஈசாகிய சுவா மிகள், அவர் மாணாக்க ராகிய சிவ குரு சுவாமிகள்,பரசுராம சுவாமிகள், இரு நாகைக் காரோணம், அருணாசல சுவாமி கள், இரு வாருர் தக்ஷ்ணா முர்த்தி சுவாமிகள் முதலிய பெரி யோர்களுக்கும், தமது ஈகரத்தி லிருக்ற இல்லற அடியார் களுக்தம், அங் கங்கு இரு முக மனுப்பி வர வழைத்து வை த்துக் கொண்டு மண்டலா பிஷேக பரியந்த மான க௩௩ வீத களையும், குரு பூசை மஹேசுவர பூசைகளையும். சாஸ்திர விஇப்படி சிறப் பாகச் செய்து முடித்து, அக் குரு சுவாமி களின் மீது **தடமுயர் கடல்குழ் பொருள் வைன் னகரந் தனின் மநுத் தேகமாய் வீளங்கத், திட முடன் சுருதி சாஸ் இரவே தாந்தஞ் இந்தையி லநுபவர் தெளிந்து, படிதனிற் றனைவர் தடுத்தவர்க் இரங்கிப் பரமசற் குருவதா யுணர்த்தி, யடியவ ரடிகட் கேயுகர் தாட்டு யரன்பதி கைலைவாழ்ந் தனனே.” என் னும் பாசுரத்தையும், இரு வாய் மலர்க் தருளினர்
ஞ் ஆ
